اکبرعبدی می‌گوید: یک روز سر سریال بودیم. هوا هم خیلی سرد بود. از ماشین پیاده شد بدون کاپشن. گفتم: حسین این جوری اومدی از خونه بیرون؟ نگفتی سرما می‌خوری؟! کاپشن خوشگلت کو؟ گفتم: آره! گفت: من هم خیلی دوستش داشتم ولی سر راه یکی را دیدم که هم دوستش داشت و هم احتیاجش داشت ولی من فقط دوستش داشتم... روحش شاد و يادش گرامی
دل من چه خردسال است.
ساده می نگرد...
ساده می خندد...
ساده می پوشد...
دل من از تبار دیوارهای کاهگلی است...
ساده می افتد.
ساده می شکند.
ساده می میرد.
دل من تنها سخت می گیرد...
انسان کلاً موجودیه که وقتی خرش از پل بگذره ، همه چی یادش میرهاونی هم که اینو قبول نداره خرش هنوز روی پله...
گفت: کاپشن قشنگی بود، نه؟
| Design By : Night Melody |
سلام ، خداحافظ ،
چيزی تازه اگر يافتيد ، بر اين دو اضافه كنيد
بلكه ، باز شود اين در گم شده بر ديوار...
